Taart in de pauze

Hi allemaal,

Dat was het dan, het is over, mijn laatste schooldag op het Sint Michael is voorbij. Mijn laatste pauze is als verrassing gevierd met taart, ik heb gehuild, maar vooral gehuild van geluk omdat ik dit heb mogen mee maken. Wat een mooie tijd is het geweest. Ik heb er 4 jaar lang zo veel mee gemaakt. ik heb er vrienden gemaakt, ken er zo veel mensen. Bijzondere mensen, vriendschappen die ik nooit zal vergeten..

Dit is een tijd met veel verschillende kanten. Aan de ene kant ben ik blij, blij omdat dit nutteloze half jaar bijna voorbij is. Wat had ik genoeg van al die lessen volgen die eigenlijk nergens op sloegen. Ik word blij als ik de enthousiaste verhalen hoor van mijn UWC jaargenoten die ondertussen al 4 maanden op hun college gezeten hebben. En het stuk voor stuk leuk hebben gehad. Wat staat me veel te wachten.

Van de andere kant vind ik het zo moeilijk. De laatste tijd is het mij meer dan ooit duidelijk geworden hoe veel geweldige mensen ik ken. Het suprise feestje wat vriendinnen en mijn ouders voor me organiseerde was onvergetelijk. Wat heb ik genoten van die avond! En wat had iedereen zijn best gedaan met kostuums, heel speciaal. Mijn mentor heeft vandaag in de pauze ook nog een klein verrassings feestje georganiseerd met taart. Ik voel me zo gewaardeerd hier en dat maakt het des te moeilijker om afscheid te nemen.

Van de week zat ik in de kantine op school te denken over dat het bijna voorbij was toen de bel ging. Leerlingen stormden naar binnen op weg naar hun volgende les en ik bedacht me dat alles wel door zou gaan zonder mij. Als ik terug kom in april gaat de bel nog steeds, en wisselen de zelfde mensen van het ene naar het andere lokaal. Ik hoop dat ik dan weer even mee mag doen.

Dikke kus Lisa